เมื่อวานนี้ (๒๐ มีนาคม) ผมได้มีโอกาสเดินทางไปประเมินการประยุกต์ใช้พลังงานทดแทนในหน่วยทหทารที่อยู่ในพื้นที่ชายแดนไทย-กัมพูชา บริเวณเขาพระวิหาร เพื่อที่จะขยายผลนำไปประยุกต์ใช้กับฐานปฏิบัติการทหารตามแนวเขตชายแดนไทย-กัมพูชาอื่นๆ ที่อยู่ในพื้นที่ต่อไป
ผมออกเดินทางจากขอนแก่นตั้งแต่เช้าตรู่ (๐๖๐๐ น.) ไปถึงกองกำลังสุรนารีในพื้นที่ประมาณ ๑๐๓๐ น. เข้าฟังการบรรยายสรุปและแลกเปลี่ยนข้อคิดเห็นร่วมกับผู้บังคับบัญชาและผู้รับผิดชอบโครงการ หลังจากกินข้าวเที่ยงแล้วก็ออกเยี่ยมพื้นที่ต่างๆ เพื่อดูโครงการนำร่องและความต้องการการใช้พลังงานทดแทนในฐานปฏิบัติการทหาร
ฐานปฏิบัติการทหารแรกที่ผมได้เข้าไปคือ ฐานสัตตะโสม ซึ่งเป็นฐานอยู่บนยอดเขาริมหน้าผาสามารถมองเห็นเขาพระวิหารได้ (ดูจากรูปที่แนบได้ครับ) มีทหารอยูหลายนาย ความต้องการพลังงานของฐานปฏิบัติการคือ ในสำหรับการสื่อสาร แสงสว่าง เพราะเป็นพื้นที่ที่อยู่ห่างไกลไฟฟ้าไม่สามารถเข้าถึงได้ ในแต่ละฐานปฏิบัติการจะต้องมีการ stanby อุปกรณ์สื่อสารไว้ตลอดเวลา ทำให้แบตเตอรี่ของอุปกรณ์สื่อสารเสื่อมเร็วขึ้นเพราะต้องทำการชาร์จอยู่ตลอดเวลา และแบตเตอรี่แต่ละก้อนก็มาราคาแพง ในเวลาค่ำคืนช่วงหัวค่ำก็ไม่มีไฟฟ้าแสงสว่างใช้งานต้องจุดเทียนบ้าง ใช้กระบอกไฟฉายบ้างเพื่อทำภารกิจส่วนตัว และที่สำคัญต้องชาร์จแบตเตอรี่โทรศัพท์มือถือเพื่อใช้พูดคุยกับครอบครัวหรือญาติพี่น้อง การใช้พลังงานทดแทนโดยเฉพาะพลังงานจากแสงอาทิตย์ก็จะช่วยให้การสื่อสารทางทหารสามารถที่จะดำเนินการได้อย่างมีประสิทธิภาพและประหยัดงบประมาณ ขณะเดียวกัน ก็สามารถเพ่ิมคุณภาพชีวิตให้แก่ทหารในฐานปฏิบัติการได้ โดยใช้เซลล์แสงอาทิตย์เชื่อมตรงเข้ากับอุปกรณ์สื่อสารในช่วงกลางวัน และชาร์จแบตเตอรี่เอาไว้ใช้เพื่อแสงสว่างในเวลากลางคืนซึ่งใช้หลอด LED ที่กินไฟน้อยมากครับหลอดหนึ่งแค่ ๓.๕ วัตต์ แต่ให้แสงสว่างเท่ากับหลอดไฟ ๖๐ วัตต์
หลังจากนั้ืนก็ไปเยี่ยมฐานปฏิบัติการอื่นๆ อีก ซึ่งแต่ละฐานก็มีความต้องการที่เหมือนกัน ผมลืมไปเรื่องหนึ่งคือ เครื่องสูบน้ำ เนื่องจากแต่ละฐานจะไม่มีแหล่งน้ำอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียงต้องใช้รถบรรทุกวิ่งไปขนน้ำที่อำเภอกันทรลักษณ์ที่อยู่ห่างออกไปประมาณ ๘๐ กิโลเมตร วันหนึ่งต้องขนสองเที่ยวต้องใช้ค่าน้ำมันเชื้อเพลิงหลายพันบาทครับ ทางโครงการได้ทำการติดตั้งเครื่องสูบน้ำที่ใช้ไฟฟ้าจากเซลล์แสงอาทิตย์ ทำให้ประหยัดพลังงานได้เป็นอย่างดี และทหารก็สามารถมีน้ำไว้ใช้ได้ตลอดเวลา
ผมเดินทางกลับจากฐานปฏิบัติการที่กันทรลักษณ์เวลาประมาณ ๑๗๓๐ น. และกลับถึงขอนแก่นประมาณ ๒๒๐๐ น. โดยสวัสดิภาพ
การเดินทางครั้งนี้ให้ความรู้สึกที่ดีที่จะได้มีโอกาสช่วยเหลือทหารที่ปฏิบัติการอยู่ในพื้นที่ซึ่งแน่นอนไม่มีอะไรที่จะสะดวกสบายเหมือนพวกเราที่อยู่ในแนวหลัง แม้จะเป็นเรื่องเพียงเล็กน้อยตามที่โครงการจะทำให้ก็ตาม แต่มีคุณค่าอย่างมหาศาลกับทหารที่อยู่ในพื้นที่เป็นอย่างมาก
ขอบคุณผู้ที่เกี่ยวข้องทุกท่านที่ทำให้ผมได้มีโอกาสที่ดีๆ ในครั้งนี้ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น